Veiligheid

Je thuis voelen begint bij je veilig voelen.

Het probleem

Brussel is een fantastische stad vol leven en bedrijvigheid: mooie parken, culturele- en vrijetijdsmogelijkheden, sportclubs, scholen en ondernemingen… In onze hoofdstad kan je volop genieten, al je talenten ontplooien en een goed leven leiden.

Maar de stad voelt niet altijd veilig aan. Of ís ronduit onveilig op sommige plaatsen.

Elke Brusselaar heeft volgens Vooruit.brussels het recht op veiligheid. Want de stad is van iedereen. Wij willen een stad waar je rustig door de straten kan lopen, overal en op elk uur van de dag. Een stad waar je, als vrouw, man of x, de vrijheid hebt om jezelf te zijn ongeacht je geaardheid, religie, sociale klasse, verblijfsstatuut, leeftijd of beperking. Een stad waar hulpdiensten probleemloos hun werk kunnen doen. Kortom, een stad ‘for the many, not the few’.

Daarvoor is een sterk veiligheidsbeleid nodig.

Politie, veiligheidsdiensten en justitie zouden net als een goed geoliede machine moeten draaien. Dat is vandaag niet het geval. Politiewerk geraakt niet tot de finish omdat het gerecht en het Brussels parket niet kunnen volgen. Een centrale sturing van de veiligheidsdiensten ontbreekt. De zes politiezones werken naast elkaar en niet met elkaar, want er is geen algemene leiding. Tegelijk zet het drugsvraagstuk zware druk op onze samenleving en maakt het van Brussel een te mijden stad.

 

De gevolgen

  • Openlijk drugsgebruik groeit en neemt gevaarlijke proporties aan. Het is zeer zichtbaar in de straten en in de stations van het openbaar vervoer.
  • De georganiseerde drugscriminaliteit gaat steeds agressiever te werk. Schietpartijen en afrekeningen in het drugsmilieu zijn – helaas – bijna wekelijkse kost.
  • Er is een versnipperd veiligheidsbeleid, terwijl het gerecht niet kan volgen. Daardoor lijkt straffeloosheid de norm te worden.

Wat wil Vooruit.brussels?

Een stad ‘for the many, not the few’. Vooruit.brussels staat voor een allesomvattende aanpak van veiligheid. Met de minister-president van het Brussels Hoofdstedelijke Gewest aan het roer.

Leiderschap en centrale sturing

  • Het commando ligt bij de minister-president, die Brussel vertegenwoordigt bij de federale overheid. Dat is onmisbaar als het gaat om vraagstukken die de draagkracht van de lokale politie overstijgen (drugsvraagstuk, wapenhandel, terrorisme, mensenhandel, georganiseerde woninginbraak en andere eigendomsdelicten).
  • Meer slagkracht voor de gewestelijke veiligheidsdienst brussels onder leiding van de Hoge Ambtenaar alsook verdere uitbouw van het crisiscentrum. Bij ingrijpende crisissen zijn overzicht en centrale aansturing cruciaal. Denk aan de aanslag op drie Zweedse voetbalsupporters van 16/10/23, daar heeft het crisiscentrumvan safe.brussels zijn nut bewezen.
  • Zes politiezones samenbrengen in één zone, voorgezeten door de minister-president.

 

Lokale politie dicht bij de burger

  • Om veiligheid te garanderen is repressie nodig. Daders moeten een straf krijgen. Tegelijk is preventie nodig via nabije politiediensten. Zij zijn de ogen en oren van de wijk.
  • Wijkagenten te voet en op de fiets, LISA’s Lokale politie antennes per wijk (local security antenna’s = laagdrempelige dienstverlening).
  • Meer diversiteit bij het politiekorps, o.a. door vooropleidingen voor Brusselse jongeren. Daarnaast ook mogelijk maken dat kandidaten hun rijbewijs halen tijdens de opleiding. Het hebben van een rijbewijs is een drempel, veel Brusselse jongeren hebben geen rijbewijs en het is duur om dat rijbewijs te behalen.
  • Werk maken van professioneel profileren. Tegengaan van etnisch profileren. Wanneer bepaalde groepen telkens weer zonder goede argumenten geviseerd worden daalt het vertrouwen in de ordediensten.
  • Een duidelijk en uniform protocol om familie te verwittigen als er een slachtoffer valt bij een politie-optreden. Één protocol voor alle politiezones (in afwachting van één politiezone).
  • Uniform beleid rond het gebruik van ‘bodycams’ en een betere opleiding hierover, want momenteel is er te weinig kennis.
  • Update van de KUL-norm voor meer lokale agenten. De norm dateert van 1999, het aantal inwoners van het Brussels Gewest nam toe met een derde, terwijl het aantal agenten niet mee evolueerde.

 

Versterking parket en ketenaanpak

  • Versterking parket (want onderbemand) en ketenaanpak: straffen moeten ook worden uitgevoerd, want anders heerst er straffeloosheid.
  • Criminelen niet ongemoeid laten. We moeten een zinvolle detentie uitbouwen en nazorg voorzien, want ooit komen mensen terug vrij.

 

Paradigmashift drugs

  • Een gebruiker niet beschouwen als een crimineel, maar als een persoon met een verslaving die gezondheidszorg nodig heeft = besparing werk voor parket en politiediensten.
  • Meerdererisicobeperkende druggebruikersruimten naar het voorbeeld van GATE (de eerste druggebruikersruimte van Brussel).
  • We richten eveneens kleinschalige en gedecentraliseerde druggebruikersruimtes in op de plekken waar het publiek druggebruik veelvuldig voorkomt. We starten met een mobiele risicobeperkende druggebruikersruimte die zich kan verplaatsen naar probleemgebieden.
  • Concentreren op de criminelen die geld verdienen met de drugshandel.

 

Verkeersveiligheid

  • Zero tolerance straatracers en snelheidsduivels.
  • Algemene regie voor ANPR-camera’s en andere openbare bewakingscamera’s.

 

Strijd tegen (seksuele) intimidatie en interfamiliaal geweld

  • Eén sterk initiatief rond veiligheid in het nachtleven in plaats van de aparte en versnipperde systemen van vandaag.
  • Meer woonoplossingen voor slachtoffers geweld in huis (vrouwen, jongeren LGBTQIA+ die thuis niet veilig zijn).
  • Veilige inrichting van publieke ruimte als een plek voor iedereen voor meer sociale veiligheid.
  • Voldoende aandacht en zorg voor slachtoffers vanaf het moment dat ze bij de politie klacht indienen.
  • Apothekers inschakelen voor melding van intrafamiliaal geweld (zoals tijdens de coronapandemie).

Een stad waar het goed is om te leven is een veilige stad. Iedereen moet zich vrij en veilig kunnen bewegen, dag en nacht. Daarom is een harde, repressieve aanpak van daders en criminelen cruciaal. Wie over de schreef gaat, moet gestraft worden. We dulden geen straffeloosheid. Maar met repressie alleen zullen we er niet geraken. Preventie is nodig, alsook een aanpak van externe factoren met investeringen in welzijn, jobs en zorg. En tot slot: wie slachtoffer wordt van een misdrijf verdient de beste omkadering.

Els Rochette

Meer weten

Ontdek hier ons volledige programma veiligheid & netheid.